DP

Artoor

DP był bardzo prostą i udaną konstrukcją, która miała dość dużą jak na rkm siłę ognia. Zasilana jest ona z dużego magazynka talerzowego na 47 nabojów 7,62x54R. Obok standardowej wersji produkowano również DT, który był czołgową wersją tego karabinu, broń ta w żadnej odmianie nie posiadała przełącznika rodzaju ognia. Jest to po prostu bardzo prosty i niezawodny karabin maszynowy działający na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z lufy zakończonej cylindrycznym tłumikiem płomieni, którego układ konstrukcyjny nie wytrzymał jednak próby czasu, ponieważ zasilanie z magazynka nie dawało takiej siły ognia jak zasilanie z taśmy. Jego nieznacznie unowocześnioną wersją był karabin maszynowy DPM, który prawie nie różnił się od oryginału. DPM w odróżnieniu od starszej wersji posiadał chwyt pistoletowy, w DP jego rolę pełniła odpowiednio wyprofilowana kolba. Zaletą tej konstrukcji niezależnie od wersji była możliwość łatwej wymiany magazynka w pozycji leżącej oraz szybkowymienna lufa z żebrowaniem pozwalającym na szybkie odprowadzanie ciepła, co zwiększało szybkostrzelność. Inną zaletą była możliwość wygodnego prowadzenia ognia przez leworęcznych, co nie było możliwe np. w angielskim Brenie ze względu na przesunięcie przyrządów celowniczych.

Nabój: 7.62x54mm R
zasada działania- odprowadzanie gazów z przewodu lufy
waga: 8.4 kg pusty
długość: 1266 mm
magazynek: 47 nabojów
Szybkostrzelność: 600 na min.