GROM - uzbrojenie i wyposażenie.

Artoor

Wyposażenie i uzbrojenie jakim dysponuje oddział wskazuje, że Jednostka częściej współpracuje z formacjami z NATO niż Wojska Polskiego. Nie spotyka się go w innych jednostkach naszej armii.1 Oczywiście część wyposażenia to standardowe uzbrojenie i wyposażenie jednostek WP, jednak większość sprzętu nie jest spotykana nigdzie indziej.
Wszystko po to by żołnierze w czasie szkolenia i realizacji zadań mieli zapewniony maksymalny poziom bezpieczeństwa i możliwość skutecznego wykonywania misji bojowych, "żeby oni po prostu mogli wyjechać i wracać bezpiecznie z najtrudniejszych misji".2 Zmieniało się ono na przestrzeni lat. W miarę jak Jednostka się rozwijała, unowocześniano i rozszerzano jej wyposażenie - dlatego część przedstawionego tu wyposażenia nie jest już w użyciu. Informacje tu podane mogą oczywiście odbiegać od rzeczywistości, dlatego części z tych informacji nie powinno się traktować jako absolutnie pewnych. Staramy się wyeliminować wszelkiego rodzaju błędy, jednak czasem jest to bardzo trudne. W prasie pojawiają się różne informacje - najlepszym sposobem na ich potwierdzenie są zdjęcia, na których widać żołnierzy GROM-u z bronią. Nierzadko zdjęcia te nie są powszechnie dostępne, dlatego ktoś może zarzucić, że nigdzie nie pojawiają się informacje o tym, że Jednostka korzystała czy też nadal korzysta z Tantali, Onyksów, Beryli, Mk 23 SOCOM Model 0 i innych modeli broni.3
Broń osobistą komandosi wybierają z kilkunastu typów dostępnych w Jednostce. W cenie jest przede wszystkim jej niezawodność. Każdy operator ma przy sobie co najmniej dwa pistolety. Do tego dochodzi pistolet maszynowy, granatnik, strzelba gładkolufowa. Broń zależy od roli, jaką człowiek pełni w swojej sekcji oraz od konkretnie wykonywanego zadania. W sekcji zawsze musi być komplet uzbrojenia - opowiada oficer GROM-u.4

Pistolety używane przez komandosów GROM-u to:Glock 17, Glock 17T (przystosowany do strzelania wyłącznie amunicją FX), H&K USP, USP Expert i Mk 23 SOCOM Model 0, kal. 11,43 mm, Browning High Power, CZ 85, SIG-Sauer P228, rewolwer Smith & Wesson kal.38 cala, Desert Eagle.
Mk 23 SOCOM Model 0 jest to duża broń więc nie można jej używać jako typowej broni zapasowej. Powstała specjalnie do wykorzystania z tłumikiem i modułem celowniczym (laser widzialny i widzialny tylko przy użyciu gogli noktowizyjnych, latarka). Broń powstała poprzez rozwój pistoletu H&K USP. Do H&K USP może być montowany specjalny kompensator Match, który umożliwia dokładne i szybkie strzelanie. Redukuje on m.in. odrzut.5

Pistolety maszynowe to rodzina pistoletów H&K MP5 (MP5A3, M5SD z tłumikiem używany m.in. przez płetwonurków, MP5K - stosowany przy ochronie VIP-ów, MP5A4) i polski Glauberyt. W terenie miejskim doskonale sprawdzają się pistolety z rodziny MP5. Dzięki ich małym gabarytom są doskonałe do walki w pomieszczeniach zamkniętych, broń ta nie ma prawie żadnego odrzutu co jest jej dodatkowym atutem, a jej tajemnicą jest zamek rolkowy wynaleziony przez polskiego inżyniera Szteke. MP5SD jest podstawową bronią płetwonurków.6

Karabiny szturmowe mają także bogatą reprezentację. Są to: radzieckie AKM, AKMS - podobno niezastąpione w terenie otwartym, H&K G36, H&K G36k, SIG-Sauer 551, Colt M4 A1 R.I.S, również broń produkowana przez zakłady "Łucznik", np. Beryl, Onyks, Tantal. W terenie otwartym, obecnie używane są najczęściej karabinki Colt M4 A1 R.I.S, w czasie misji w Slawonii komandosi używali m.in. karabinów AKM i AKMS. Spadochroniarze używają najczęściej karabinów SIG-Sauer 551. Tantal i Onyks były używane na początku istnienia Jednostki - szybko jednak zostały wyparte przez broń produkcji zachodniej.7

Strzelcy wyborowi mają do wyboru: Mauser 86, Mauser SP 66, H&K PSG1, Remington M700, M21kal. 308 cala, automatyczny SR 25, SWD Dragunow - używane na początku istnienia Jednostki, obecnie wycofane z użytku, oraz ciężkie PGM Hecate II kal. 12.7x99 mm i McMillan .50 - jeden egzemplarz. Jednostka dysponuje również karabinem snajperskim CheyTac M-200-C strzelający nabojem .408 CheyTac. Natomiast w Jednostce znajduje się jeszcze inna "pięćdziesiątka", niestety nie wiemy jaka. Dzięki specjalnej amunicji, dwoma ostatnimi karabinami można przebijać ściany (np. przydatne jest to chociażby do likwidowania przeciwnika ukrywającego się za ścianą), silniki i kuloodporne szyby. Snajperzy formacji testowali także polski Wielkokalibrowy Karabin Wyborowy Wilk kal. 12,7x99 mm - nie ma go jednak na wyposażeniu Jednostki.8
Każdy karabin jest dopasowany do indywidualnych cech właściciela: jego wzrostu, budowy, długości palców, wagi ciała. Od tego zależy np. odległość lunety od oka czy wyważenie broni. Snajper nie odda jej nikomu - mówi komandos.9

Jednostka ma na swoim stanie także ręczne karabiny maszynowe RKM PK. Zapewnia on ciężkie wsparcie ogniowe. Znajduje się on na wyposażeniu m.in. grup abordażowych oddziału wodnego. Ostatnio Jednostka zakupiła karabiny FN Minimi, które prawdopodobnie zastąpią RKM PK.8

Granatniki wykorzystywane przez komandosów to: szwedzki ciężki granatnik przeciwpancerny Carl Gustaw kal. 84mm, H&K MZP-1 kal. 40mm, Pallad, podwieszany pod M4 A1 granatnik M 203 kal. 40mm, na zdjęciu widoczny razem z M4, radzieckie granatniki RPG-7, RPG 76 Komar.10

Strzelba: Remington 870 shotguns. Służy m.in. do odstrzeliwania zamków w drzwiach.11

Flashbangi (czyli granaty hukowo-błyskowe): Flashbang NIKO, P1 i P2-II . Są one bardzo przydatne przy uwalnianiu zakładników z pomieszczeń. Służą do ogłuszania, oślepiania i dezorientowania przeciwnika, co daje cenne sekundy przy uwalnianiu zakładników. Wybuchają po ok. 1,5s (w zależności od wersji) od puszczenia łyżki i wybuchają z hukiem ok 170 dB, czyli na granicy wytrzymałości ludzkiego ucha. Flashbangi NIKO - koloru zielonego – produkcji niemieckiej. Są małe, mieszczą się w dłoni. Występują w wersji jedno i wielohukowej. Można do nich podczepić zbiorniki z gasem łzawiącym CS. P1 i P2-II są produkcji czeskiej. Granat P2-II dodatkowo zawiera gaz łzawiący CS.12

Na wyposażeniu są również standardowe w wojsku polskim granaty bojowe F1 i RG42, granaty dymne oraz z gazem CS.

Do karabinków M4A1, rodziny MP5 oraz innych, stosowane są różnego typu celowniki mechaniczne, optyczne, laserowe (np. AN/PEQ-2), noktowizyjne, termowizyjne, holograficzne i kolimatorowe (np. M 68 Aimpoint, czy Reflex 11). Montowane są także różnego typu latarki (głównie Surfire, Maglite). Dla ułatwienia manewrowania bronią, podczepiane są dodatkowe rączki. Komandosi użwają głównie amunicji niemieckiej, kiedyś korzystali z fińskiej i czeskiej.
Zanim wejdzie na uzbrojenie, operatorzy muszą ją przetestować. To oznacza wystrzelenie dziesiątek tysięcy nabojów - mówi komandos.13

Typologia mundurów, sprzętu i dodatków jest następująca: do taktyki zielonej (do misji w lesie), czarnej (w mieście) i niebieskiej (w wodzie). Istnieje opinia, że komandosi GROM-u mogą samodzielnie dobierać uzbrojenie jakie zabiorą na akcję. Jest to niezupełnie prawda. Mają pewną możliwość w wyborze uzbrojenia, są jednak ograniczeni przez pewne wyznaczone i sprawdzone "ramy czy też schematy" - nie może być tak, że każdy ma inny rodzaj amunicji, magazynków itp. Mogą samodzielnie wybierać natomiast mundury i oporządzenie w jakim będą wykonywać zadania dlatego trudno jest mówić o standardowym uzbrojeniu i wyposażeniu. Doskonale jest widać to na zdjęciach komandosów po akcji w porcie Umm Kasr i innych zdjęciach z Iraku. Bardzo rzadko można zobaczyć kilku jednakowo wyposażonych operatorów. Przykładowo może ono wyglądać tak: